Μαντινάδες Αγάπης και Έρωτα, που το Λογοτεχνικό περιβόλι συνέλεξε για σας με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Διαβάστε τις και χαρίστε όποια σας αρέσει στο ταίρι σας…

Μαντινάδες Αγάπης και Έρωτα, που το Λογοτεχνικό περιβόλι συνέλεξε για σας με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Διαβάστε τις και χαρίστε όποια σας αρέσει στο ταίρι σας…






Σ’ αγάπησα όπως αγαπά
ο ήλιος το φεγγάρι,
που πάντα θα του δίνει φως
χωρίς αυτός να πάρει.

Πως να σε βγάλω απ’ την καρδιά
που σ’ ‘εχει αγαπήσει
και μόνο που θα της το πω
μπορεί να σταματήσει.
Ποιος ουρανός δεν θα ‘θελε
εσένα για αστέρι,
που κάνεις το σκοτάδι μου
να μοιάζει μεσημέρι;

Μωρό μου στην αγάπη σου
στηρίζω την ζωή μου
κι ορκίζομαι να σ’αγαπώ
ώσπου να βγεί η ψυχή μου.



 Δεν έχω λέξη να σου πω
τίποτα να σου γράψω
μόνο τη λέξη σ’αγαπώ
και δέν θα σε ξεχάσω.

Ερώτησα τη θάλασσα
το τι εστί αγάπη
και μου έγραψε στην αμμουδιά
έρωτας, πόνος, δάκρυ.

Μες τη θερμή σου αγκαλιά
θέλω να χτίσω μια φωλιά,
να βρώ τον έρωτα ξανά,
μες τα θερμά σου τα φιλιά

θα σ’αγαπώ όσο θα ζώ
ακόμα και στο χώμα
αν οι νεκροί αισθάνονται
θα σ’ αγαπώ ακόμα…


Και πεθαμένος θα πονώ
και ας νεκρωθεί το σώμα,
χώμα και σκόρπια κόκκαλα
θα σ’αγαπούν ακόμα.

Και του τσιγάρου μου ο κάπνός,
εσένα σχηματίζει,
φαντάσου πόσο σ’αγαπά
αυτός που το καπνίζει.

Αγάπη θα πει να χάνεσαι,
Αγάπη θα πει να λιώνεις,
Αγάπη θα πει να δίνεσαι,
Χωρίς να μετανιώνεις!

"Αν μ’ αγαπάς κι είναι όνειρο
 ποτέ να μην ξυπνήσω
με τη γλυκάδα απ’ το όνειρο
 θέλω να ξεψυχήσω."


Και μέσα στον παράδεισο
αν θα βρεθώ που λένε
άμα δεν είσαι δίπλα μου
τα μάτια μου θα κλαίνε.

Με φίλησες και αρρώστησα,
φιλάμε για να γιάνω
και πάλι ξαναφιλάμε
μην τύχη και πεθάνω!

Στήσε στον τάφο μου χορό
μωπό μου σαν πεθάνω,
δεν θέλω αλλα δάκρυα
με φτάνει που σε χάνω…

Αν σ’ αγαπώ φταίει ο Θεός
 μέγας καλλιτέχνης,
 που έκανε κατάχρηση
της μαγικής του τέχνης.
Για μένα είσαι η βροχή
ο ήλιος, το φεγγάρι
και δεν θα αντέξω στη ζωή
κάποιος άλλος αν σε πάρει.


Είπα να σβήσω τα παλιά
Να βρω αγάπη άλλη,
Μα η πυξίδα της καρδιάς
Εσένα δείχνει πάλι.

Πιάστο μαχαίρι χτύπαμε
και την καρδιά μου σκίσε
μα πρόσεχε μην πληγωθείς
γιατί εκεί μέσα είσαι.

Μην λές πως δεν ευθύνεσαι
για τον δικό μου πόνο
γιατί η καρδιά μου από  καιρό
χτυπά για σένα μόνο.


Όποιος μου πεί να σ’αρνηθώ
ας πάρει την καρδιά μου
να νιώσει πόσο σ’αγαπώ
γλυκιά παρηγοριά μου.

Εξήντα χτύπους το λεπτό
κάθε καρδιά χτυπάει
μα η δική μου όταν σε δώ
στους οχτακόσιους πάει.

 Ξέρω πως πάντα θα πονώ
στου δειλινού το χρώμα,
Θε μου να ζούμε χωριστά
πως το αντέχει ακόμα;


Ψάχνω να βρω μια μάγισσα
για να τηνε ρωτήσω
στον άλλο κόσμο ανέ μπορώ
να σε ξαναγαπήσω.

 Άρχισε πάλι η καρδιά
και εκβιασμούς μου κάνει
και λέει αν σ’αρνηθώ
τουσ χτύπους θα λιγάνει.

Φεγγάρι μου πως μ’αγαπά
μου’πε και το κατέχω.
Πες του κι εσύ όταν τον δείς
πως στην καρδιά τον έχω.

Όπου και να’σαι αγάπη μου
εγώ θα’μαι κοντά σου.
Σαν άγγελος θα έρχομαι
σε κάθε καλεσμά σου.

Ποτέ μου δεν σε σκέφτηκα
χωρίς να νιώσω πόνο,
γιατί το ξέρω στη ζωή
πως θα ‘σαι σκέψη μόνο…



 Μιλώ στ’ αστέρια τ’ ουρανου
μα εκείνα σε γνωρίζουν,
γιατί για σενα σαν μιλώ,
ώρες κι αυτα δακρύζουν…

 Τάξε μου Θε μου πως νεκρή,
κοντά σ’ αυτον θα ζήσω,
να ψάξω τρόπους εκατό,
τώρα να ξεψυχήσω…

 Αν τύχει θάνατος και μπει
κάποτε ανάμεσα μας
στον κάτω κόσμο μην ξεχνάς
θα ‘ναι η συνέχεια μας…!

Την τελευταία μου στιγμή
θέλω να σ’αντικρύσω
εικόνα να έχω όμορφη
απ’ τον κόσμο που θα αφήσω!




Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια