Αφιέρωμα στο Δημήτρη Χορν. Επιμέλεια κειμένων Ρένα Τζωράκη

Αφιέρωμα στο Δημήτρη Χορν. Επιμέλεια κειμένων Ρένα Τζωράκη




Δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από κείνη την μέρα,16 Ιανουαρίου 1988,που ο Δημήτριος-Ελευθέριος Χορν,-το βαφτιστικό του όνομα,που του έδωσε η νονά του αείμνηστος ηθοποιός
Κυβέλη-,διαχύθηκε στης Αιωνιότητας το Φως,τιμώντας επάξια το τραγούδι του Χατζηδάκι,που έγινε σλόγκαν αργότερα:
«Ηθοποιός  σημαίνει Φως».
Το όνομά του « θρύλος»,κατέθεσε όλη του την Ψυχή στην υποκριτική τέχνη ένας Θνητός-ημίθεος,ιδιόρρυθμος,εκκεντρικός, κοσμοπολίτης,γνώριζε άπταιστα Αγγλικά και Γαλλικά,στενός φίλος του Κων/ίνου Καραμανλή, με μοναδικό χιούμορ,αυθεντικός, δεν δίστασε κάποια στιγμή μετά την παράσταση να βγει και να ζητήσει συγνώμη από το κοινό  λέγοντας: «έπαιξα άθλια».



Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Θεόδωρος Κριτάς :
«Όπως τους γνώρισα», Εκδόσεις Καστανιώτη:







«Ο Χορν αγάπησε τους ανθρώπους, τη ζωή, έκανε πολλούς φίλους, στους οποίους πολλαπλά συμπαραστάθηκε. Όμως και οι άνθρωποι τον αγάπησαν όχι μόνο για την υπέροχη τέχνη του αλλά και για την ανθρωπιά που κουβαλούσε μέσα του.
Όταν βρισκόταν με κάποια συντροφιά είτε την αποτελούσαν επώνυμα και σπουδαία πρόσωπα είτε απλοί ανώνυμοι φίλοι, εκείνος ήταν το κέντρο της. Κρεμόντουσαν όλοι απ’ τα χείλη του. Νόμιζες πως είχε κάποιον μαγνήτη που τραβούσε τον κόσμο γύρω του.»


 Ποιος θα λησμονήσει τις  μοναδικές  ερμηνείες  του ,στην «Κάλπικη λίρα»,
«Μια ζωή την έχουμε» , «Αλλοίμονο στους νέους», «Το κορίτσι με τα μαύρα» , «Κυριακάτικο ξύπνημα» , «Η φωνή της καρδιάς» και
« Η Αθήνα τη νύχτα».
 Υπήρξε ιδιόρρυθμος, όμως ο συνδυασμός   του ταλέντου της υποκριτικής του  με τη γοητεία και τη φινέτσα των τρόπων του τον ανέδειξε ως έναν από τους κορυφαίους  Έλληνες ηθοποιούς.



Στο τέλος μίας παράστασης στην οποία πρωταγωνιστούσε, ζήτησε συγγνώμη για την "άθλια" ερμηνεία του από τους θεατές, οι οποίοι παρ' όλα αυτά τον καταχειροκρότησαν.
Ο  διακεκριμένος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα.
 Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους:
 «Η Νυχτερίδα».
Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως πρωταγωνιστής σε έργα, όπως «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η κυρία με τις καμέλιες» κ.ά.

Την περίοδο 1943 - 1944 συμμετείχε στο θίασο της Κατερίνας, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στο «Σύζυγοι με δοκιμή». Το 1944 συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνη και λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 - 1950 επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».

 Καθιερώθηκε με τη ραδιοφωνική εκπομπή  "Ο Ταχυδρόμος Έφτασε",που διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών, σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη ,η απαγγελία του πάντα με μια σουρεαλιστική δόση ειρωνίας…
Ο πρώτος του γάμος με την Ρίτα Φιλίππου.
 Το ειδύλλιο με την  επίσης  εξέχουσα Ελληνίδα ηθοποιό  Έλλη Λαμπέτη,Έλλη κράτησε  επτά ολόκληρα χρόνια   και παραλίγο να αποκτήσει παιδί αν και δεν παντρεύτηκαν ποτέ.
Ο δεσμός της με το Χορν ήταν η αφορμή  για τη λήξη του γάμου της με το Μάριο Πλωρίτη και μαζί γράφουν μία από τις πιο λαμπερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη.
Πολλά χρόνια μετά  ο Χορν  ομολόγησε πως η Λαμπέτη δεν ήταν η γυναίκα της ζωής του:






Συγκροτούν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα, όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι» και «Το παιχνίδι της Μοναξιάς». Οι δρόμοι τους χώρισαν το 1959 και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ στο θεατρικό σανίδι.

Μετά το τέλος της σχέσης τους  με την Έλλη Λαμπέτη παντρεύεται την  Άννα Γουλανδρή την χήρα του Παπάγου το 1967,ιδρύοντας το  Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, που σκοπός του  είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού.
Παρέμειναν μαζί ως το θάνατό της  το 1988.

Μιλούσε άπταιστα  Αγγλικά και Γαλλικά .



Διετέλεσε   Γενικός Διευθυντής της  ΕΡΤ την περίοδο 1974-75 και υπήρξε  στενότατος φίλος του Κων/ίνου Καραμανλή του κορυφαίου Έλληνα πολιτικού  μας.
Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 -1975, ενώ το 1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή - Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού. Η Πολιτεία του απένειμε το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.

Έσβησε στις 16 Ιανουαρίου του 1998, ύστερα από πολύμηνη  μάχη με την επάρατη νόσο.
Κηδεύτηκε στο  Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Μετά το θάνατό του, καθιερώθηκε στη μνήμη του βραβείο το «Βραβείο Χόρν» ,που απονέμεται στους νέους  ταλαντούχους ηθοποιούς του θεάτρου.


Ας θυμηθούμε μερικά από τα λόγια Σοφίας του Δημήτρη Χορν:



 



Πηγές:
«Όπως τους γνώρισα»
Εκδόσεις Καστανιώτη
Απόσπασμα από το βιβλίο του Θεόδωρου Κριτά
Εφημερίδα Καθημερινή

Λογοτεχνικό περιβόλι
sansimera.gr
 wikipedia




Τα πιο διάσημα τραγούδια του:





Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια