«Η σημερινή εικόνα του Ανθρώπου» Ρένα Τζωράκη

Οι ηλιαχτίδες χαιδεύουν το πρόσωπο και την ψυχή σου…
Ένα αμυδρό χαμόγελο φωτίζει τα χείλη σου.
Μα το κορμί σκυφτό, το βλέμμα σκοτεινό…
-Πού  χάθηκες στην πορεία;
Ποια ρουφήχτρα καταβρόχθισε τα όνειρά σου;
Που πήγαν  η πίστη, η Αγάπη ,η εμπιστοσύνη  και η Ελπίδα σου;
Ζεις για να λες πως ζεις…
Ξοδεύεις τη Ζωή σου αλόγιστα…
Τα σώματα δίπλα –δίπλα μα οι καρδιές χωριστά…
Δεν αγγίζονται, δεν αγκαλιάζονται, δεν νοιάζονται…
Αδιαφορία, μονάχα ο εαυτούλης σου…
Και όμως είσαι μέρος του Όλου και συ….
Ο πιο μεγάλος πλούτος του Ανθρώπου ,είναι να ‘χει καρδιά και να αγκαλιάζει τους πάντες με Αγάπη…
Μα αν δεν αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου, πως περιμένεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς;